Bel Fıtığı Cerrahisinde Mikrodiskektomi
Diskektomi bel fıtıklarında kullanılan en yaygın cerrahi tedavidir. Omurlar arası. Diskin dış yüzeyi yaşa ve zedelenmelere bağlı olarak güçsüzleştiğinde yırtılmalar meydana gelir. Diskin içteki yumuşak, esnekliği sağlayan parçasında bozulmalar olur, yerinden oynar ve dış tabakadaki yırtıklardan dışarıya doğru taşar ve disk hernisi olarak adlandırılır.
Taşmış olan disk dokusu sinir kökünü sıkıştırabilir ya da zedeleyebilir ve sonuçta tek veya her iki bacağa yansıyan ağrıya, güç kaybı ve uyuşukluğa neden olabilir. mikrodiskektomi, fıtıklaşmış disk parçalarını ve bozulan kısımlarını çıkarmak, böylece sinir kökündeki baskıyı hafifletmek ve ağrıyı dindirmek için yapılır.Mikrodiskektomide yaklaşık 2 cm küçük cilt kesisi ile girilir Kas dokusu çok az sıyrılır, daha az kemik alınır. Mikrodisketomi mikroskop ve mikrocerrahi aletler kullanılarak yapıldığı için sinir zedelenme ihtimali oldukça düşüktür. Cerrahi sonrası hasta daha çabuk işe döner.
DİSKEKTOMİYE KİMLER İHTİYAÇ DUYAR?
Disk hernili tüm hastalar cerrahiye aday değildir. Çoğu insanda dinlenme, fizik tedavi, analjezik-‐ antiinflamatuvar kullanımı ve epidural enjeksiyonlar nöral terapi gibi tedavilerle ağrı hafiflemesi görülebilir. Bel ya da bacak ağrıları bu tip tedavilere cevap vermez ve 4-‐6 hafta veya daha uzun sürerse hekimler, ağrının kaynağını tespit etmek için tanı koyucu testler; düz grafi, MRG ya da BT gibi, görüntüleme yöntemleri isteyebilirler. Disk hernisi tanısı doğrulanırsa mikrodiskektomi tavsiye edilebilir.mikrodiskektomi disk hernilerinin cerrahi tedavisi için hala “altın standart” olarak kabul edilmektedir. Mikrodiskektomi genellikle genel anestezi altında gerçekleştirilir ve ortalama bir gün hastanede yatışı gerektirir. Hasta yüzüstü yatarken veya diz dirsek dayalı çömelmiş pozisyondayken gerçekleştirilir. Uygulama, omurganın etkilenmiş bölgesinin üstündeki deride açılmış yaklaşık 2-cm’lik bir insizyondan yapılır. Kas dokusu etkilenmiş diskin altındaki ve üstündeki kemiklerden sıyrılarak disk mesafesine ulaşılır diskin olduğu bölgeye ulaşmak için kemik ve bağ dokusu temizlendikten sonra cerrahi mikroskop eşliğinde Mikrodiskektomi işlemi yapılır. Daha küçük kesi yapılır, kas dokusu daha az sıyrılır ve daha iyi görüş sağlanır.kesi daha sonra subkutan(estetik) kapatılır ve hasta iyileşme odasına alınır. cerrahiden sonra insizyon bölgesinde ağrı hissedebilirsiniz ve cerrahiden hemen sonra ağrı tamamıyla yok olmayabilir. Doktorunuz ameliyat sonrası sürecinizi kolaylaştırmak için ağrı tedavisi düzenleyebilir. Anesteziden kurtulur kurtulmaz yürümeye başlamanız genellikle 6-8 saat sonra olmaktadır Hastaneden ayrılmadan önce, merdiven çıkma, oturma ve araba ya da yataktan çıkma gibi aktiviteleriniz sırasında kendinizi rahat hissetmeniz için nelere dikkat etmeniz gerektiği anlatılır Cerrahiden sonraki ilk 4 hafta içinde uzun süre oturmamak, ağır nesneleri kaldırmamak, aşırı eğilmemek ve gerilmemek gibi bazı kısıtlamalar getirilebilir. Ayrıca doktorunuz izin verene kadar otomobil kullanmayı denememelisiniz. Cerrahiden sonra yürüyüş deneyeceğiniz ilk fiziksel aktivitedir. Yürüyüş, ameliyat bölgesindeki doku yaraları riskini azaltacağı gibi omurganın hareket yeteneğini de sürdürmesine olanak sağlayacaktır. Birkaç hafta içinde bisiklet kullanmanıza ve yüzmenize de izin verilebilir. Düzgün fiziksel terapi, iyileşmenizi en üst düzeye çıkarabilir.
Fiziksel uğraş gerektirmeyen meslekte çalışanlar 2-‐4 haftada veya daha az bir zamanda işlerine dönebilirler. Fiziksel olarak ağır mesleklerle uğraşanlar geri dönebilmek için cerrahiden sonraki 6-‐8 hafta beklemek zorunda kalabilirler.
mikrodiskektomiden kaynaklanabilecek muhtemel komplikasyonlar kanama, enfeksiyon, beyin omurilik sıvı sızıntısı, omurgaya yakın atardamarlarda ve toplar damarlarda yaralanma, sinir kökünde meydana gelen hasarları içerir.Ayrıca aynı diskte cerrahiden sonra tekrar (nüks) disk hernisi oluşabilir. Tekrarlayan disk hernisi diskektomi sonrası ortalama % 5-‐10 oranında görülen bir durumdur.
Bel veya bacak ağrılarınız varsa herhangi bir yöntem uygulanmadan önce ağrılarınızla ilgili doktorunuzla konuşup mümkün olan tüm tedavi olasılıklarını değerlendirmelisiniz.
